مادر بزرگم همیشه می‌گفت...
هیچ وقت جلوی‌ قطره اشکی که وقتِ
دلتنگی از گوشه چشمت سرازیر میشه رو نگیر...
با دستات پاکش نکن...
اون راهش رو بلده...
می غلته روی گونه هات و میوفته روی زمین...
میره تو دل خاک...🌱
خدا رو چه دیدی؟
شاید از همون یه قطره دلتنگی تو..
گیاهی جوونه بزنه و رشد کنه و یه درخت تنومند بشه...🌳
که زیر سایه اش قد بکشی و بزرگ شی...
که بهش تکیه کنی و یادت بره چیا بهت گذشته...
که بدونی از همین اشک هاست که آدم قلبش قوی میشه...
و جلوی هر اتفاق تلخی وایمیسه...
پس هیچ وقت جلوش رو نگیر...
اون راهش رو خوب بلده...🌱❤️‍🩹