ولی من میگم مهم نیست طرفت پورشه داشته باشه یا پیکان
مهم اینه تو اون ماشین صدای خنده‌ت بپیچه نه گریه‌ هات!
مهم نیست واسه‌ی شام دعوتت کنه به شیک ترین رستوران شهر،
یا فلافلی سر کوچه؛ مهم اینه حالِ دلت کنارش خوب باشه!
مهم نیست خونتون بالا شهر باشه یا تو یکی از کوچه پس کوچه های پایین شهر
مهم اینه هرکجا که هستی پیشش خود واقعیت باشی!
مهم نیست کلی مدرک تو کیفش داشته باشه
مهم اینه وقتی تو جمع حرف میزنه سرت بالا باشه!
مهم نیست هیکلش رو فرم باشه یا نه، مهم اینه شونه هاش هیچوقت سرتو زمین نزنه!
نمیدونم شاید فکر کنی خیلی احساسی و کلیشه ایه حرفام
یا اینکه بگی عشق که آب و دون نمیشه و باید همین اول فکر همه چیز رو کرد،
همه ی اینارو میدونم اما بازم میگم برو سمت کسی که پیشش خودت باشی، خودِ خودِ واقعیت بدون سانسور.