می خواست با علی سوی مسجد رود ولی
دردا که تازیانه ی قنفذ امان نداد
می خواست که دهد جان به پشت در
چون بی کسی علی دید جان نداد
هرقهرمان کند به نشان خود افتخار
ولی
زهرا نشان خود به علی هم نشان نداد
« آه از اندوه ریحانه رسول »
فاطمه علیهاالسلام ، صبر لایزال نبوی بود که در هیأت عفتی سر به فلک کشیده، چادر به سر می‏ کشید و در کوچه‏ های مدینه، در تمام رهگذرهای هستی، حضور خدا را به کائنات، یادآور می‏شد.

سیلی ستم و تازیانه کینه را به جان خرید تا هجوم تندبادِ انکار، شمع یک‏تنه حقیقت را خاموش نکند.

افسوس از سوره کوثر که در آن خانه گِلین، همسایه اهالی غفلت و سنگدلی شد! آه از زمزمه ‏های شرحه شرحه بتول که در نیمه‏ شبِ سجاده و تسبیح، ارکان عرش را به لرزه می ‏افکند! آه از ریحانه رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏ آله که در مشام حسادتِ زمین، به هدر می‏رفت و چشمانِ حقیقت‏ ستیز زمانه، رخساره طهارتش را طاقت نداشت.

شهادت حضرت فاطمه (س) تسلیت و تعزیت باد
#جان_فدا
#حاج_قاسم
#فاطمیه_خط_مقدم_ماست
فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است