عمریست دردلم دارم هوای تو
ازذهن دورنمیشودماجرای تو
اشک ازچشمم این روزهاچکید
رنگ ازرخ آسمان و زمین پرید
درقلب من عمق فاجعه منفجرشده
احساسم ازیزیدیان بس منزجرشده
فکردودست عباس امانم نمیدهد
فکرپلیدکافری که آنگونه ضربه زد
آتش زبانه میکشد اکنون درون من
میجوشد انگارپرحرارت جنون من
این سرزمین وریگها مرز بی کسی ست
فریاد میزنند ولی هیچ دستی نیست
حتی خودابرها بیحواس و بیخیال
دادند به دل زخمی تشنگان ملال
وای که چرا پیکر حسین دردانه
آماج تیر بلا شد ناجوانمردانه
اشک غمین کودکان درحال فرار
میبرد انگار از دل صبر و قرار
فرزند رشید حسین، علی اکبر
خاموش شدو زدندهمگی برسر
تیر سه سر عدوی پست بی خبر
آری درید اما حنجره پدربجای پسر
آهی بکش وبسوزان مصیبت زینب
کی میشود آرام گیرد دلت زینب
حال وهوای من پر غصه شد ولی
جانم فدای حسین، تنهاترازعلی...