سلام دوستان عزیزم.امیدوارم همیشه لبتون خندون باشه.با تمام ناملایمتی های زندگی.اشپزی هیچ حد و مرزی نداره.یعنی یه چهار چوب کلی داره که اون باید رعایت بشه ولی داخله این چهارچوب هر کاری میشه انجام داد.منظورم این کارم نیست البته.این یه ابتکار خیلی خیلی سادس منظورم ابتکار های بزرگتره.مثال میزنم:برای وعده ی صبحانه که مهمترین وعده ی ماست معمولا چی خورده میشه؟جوابش مشخصه.نان و چای و پنیر اکثرا.یا نیمرو.البته که خیلی هم خوب هستن.ولی اگر تنوع تو کار نباشه بعد از یه مدت بچه هاتون میشن یکی مثل من.از بچگی انقد نون و چای و پنیر به خوردمون دادن از صبحانه زده شدم و یه مدت نخوردم و نتیجش هم شد زخم معده.این قبوله که وقت نیس که برای صبحانه همیشه مفصل وقت بذاریم برای درست کردنش.ولی گاهی وقت ها تنوع لازمه.نمیدونم شایدم این فقط مشکله من بوده تو بچگی و تنوع رو داشتن بقیه ی دوستان.این یه صبحانه ی من دراوردیه تقریبا.که منابع غذایی اول صبح توش باشه.(کلسیم و شیرینی).پودر ژله ی الوئورا رو بعد از درست کردن تو قالب تک نفره بریزید و تو یخچال بذارید.ولی نبنده.هر 5 دقیقه یه بار همش بزنید.وقتی کمی سفت تر شد مارمالاد توت فرنگی (یا اگر نبود مربای توت فرنگی رو شیره اش رو بگیرید و میوش رو له کنید) و به قاشق اروم به خورد ژله بدید و هم بزنید.و بذارید ببنده.بعد یه پاناکوتا درست کنید با شیر کم چرب و ژلاتین و کمی ماست و کمی شکر و رو ژله بریزید تا ببنده.سعی کنید سفت درستش نکنید.جای ژله میتونید انواع اب میوه های طبیعی رو بذارید و با پودر ژلاتین ژله باهاش درست کنید.شب میتونید در عرض 15 دقیقه درستش کنید و بذارید یخچال برای صبح.البته برای تنوع خوبه وگرنه جای صبحانه ی اصلی رو نمیگیره.اگر درست کردید نوش جان.