کاش می شد تمامِ آدم های غمگین
و تنهایِ جهان را در آغوش کشید،
برایشان چای ریخت،
کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده،
به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید
و حالشان را خوب کرد ...

کاش می شد این را قاطعانه و
آرام در گوشِ تمامِ آدم ها گفت؛
که غم و اندوه،
رفتنی است و روزهایِ خوب
در راه اند،
که حالِ همه مان
خوب خواهد شد ...!

"نرگس صرافیان طوفان"