سلام
روزای پائیزیتون به خیر وشادی باشه
دمپختک از غذاهایی که آدمو میبره به سالای خیلی دور ، که پائیز وزمستونای خیلی خوشکلی داشت ، خونه هامون بیشتر شبیه پائیز میشد یادش بخیراز اون خونه هایی که کرسیو ، لحاف کرسی‌های رنگ رنگی گرمو ، مجمعه های روی کرسی که پراز تنقلات خوشمزه بود ، منظورم از اون سالهاس ، بعد دمپختکو توی اون قابلمه های مسی درست میکردن ته دیگ خوشرنگشم از کف قابلمه باقاشق میتراشیدن میاوردن سر سفره با ترشی لیته بادمجون وپیاز ترشی ، دمپختکو توی اون بشقاب گلسرخیا می‌کشیدن با اون پیاله های گلسرخی که توش ترشی بود ..... وای چقدر دلاشون خوشی بود درگیر این نبودن که ای وای مهمون اومد الان باید از رستوران نایب خان غذا بگیریم بیاریم ،اون موقها همون غذا رو باهزارتا دلخوشی مهربونی کنار هم میل میکردن ، گل می‌گفتنو گل می‌شنیدند .
ولی الان دیگه اون رنگو بو رو نداره اینقدر خونه هامون مدرن شده اونقدر وسایل زندگیمون تجملاتی شده اونقدر خودمونو درگیر مارکو وبرند کارخونه های مختلف کردیم که زیبایی‌های زندگی رو از یاد بردیم ، اون موقعها تعداد رستوران‌ها ومطبخ خونه ها انگشت شمار بود ولی حالا تا دلت بخواد تعداد مطبخ خونه و رستورانا زیاد شده تا مهمون میاد یه ذره غذا خودمونی باشه برکت خدا رو کنار میزاریم میریم از رستوران غذا میگیریم ، بیایم مثه اون سالا با هزارتا دلخوشی ومهربانی کنار هم زندگی کنیم خودمونو درگیر زیبا زندگی کردن کنیم تا حالمون خودمون واطرافیانمون خوب باشه ، حال خوبو برای همتون توی هر شرایطی آرزو میکنم