برپیامبر مهربانی و خانواده ی بزرگوارش صلوات

تاحالا فکر کردین برای "قدر دانی" بایست چکار کرد؟

تصور کنید اگه اون کسی که به شدت دوستش داریم و خیلی براش احترام قائلیم، با دستای خودش برامون یه هدیه بفرسته چکار میکنیم؟

با تمام وجود خوشحال میشیم
از صمیم قلب ازش تشکر میکنیم
به بهترین شکل، از هدیه ش استفاده میکنیم
با وسواس و دقت، مراقب هدیه ش هستیم
و حتی یک لحظه هم به کمی و کاستی های اون هدیه فکر نمیکنم.

توی این دنیا از خدای مهربون کی عزیزتره؟
تاحالا چه هدیه ای ارزشمندتر و قیمتی تر از نعمتهای خداوند گرفتیم؟
کاش قدردان نعمتهاش باشیم و هیچ کدوم رو نادیده نگیریم.