اتفاقاتی که بعد از تمام شدن یک رابطه میوفتد خیلی عجیب است.

دو حالت دارد:
یا آن کسی هستی که آنقدر دلیل و منطق برای خودت چیده ای که میخواهی رابطه را تمام کنی
یا آن کسی هستی که نا باورانه میبینی که رابطه اش را با تو تمام میکند.

خیلی دوست دارم با کسانی که در حالت اول بوده است یکبار یکجا قرار بگذارم و ببینم چگونه حاضر شدند تمام کنند.
از حالشان خبر ندارم و قضاوتی نمیکنم.

و اما حالت دوم
چند روز اول بدنت گرم است.
هر کاری شاید بکنی .هیچ چیزحالیت نمیشود.با خودت میگویی شاید این هم از آن قهر های یک دو روزه است .

برمیگردد

چند روز بعد کم کم قبول کرده ای و میدانی که چه بلایی سرت آمده است .تمرکز نداری.دنبال یک دلیل برای گریه هایت میگردی .
کارهای بی دلیل میکنی
خرید های بی دلیل
راه رفتن های بی دلیل

و کم کم

شروع میکنی به قضاوت
که آیا حق من بود که اینطور بشود یا نه

کوتاه کنم
نه من حوصله نوشتن دارم
و
نه تو حوصله خواندن این اراجیف
از یک جایی به بعد
فقط خاطره بازی میکنی.
شاید یکبار قراری گذاشتم که کنار هم جمع شویم و خاطره بازی کنیم