شیری که برای این کار استفاده می کنید حتما باید شیر کامل باشد.

شیری که لاکتوز آن گرفته شده باشد یا استریلیزه و هموژنیزه باشد برای تهیه پنیر مناسب نیست ولی پاستوریزه بودن شیر حرف اول را می زند.

شیر را روی حرارت گذاشته و صبر می کنیم تا جوش آید. برخی فکر می کنند اگر شیر را بجوشانیم تا غلیظ شود کیفیت پنیر بهتر می شود ولی جوشاندن شیر هیچ تاثیری در کیفیت پنیر ندارد.

وقتی شیر جوش آمد شروع به اضافه کردن سرکه یا جوهر لیمو می کنیم و اجازه می دهیم که شیر به جوشیدن خود ادامه دهد.

در همین زمان است که شیر شروع به سفت شدن می کند. هر وقت که شیر شروع به سفت شدن کرد دیگر نیازی به اضافه کردن سرکه نیست.

حال می گذاریم شیر سفت شده ۳ تا ۴ دقیقه بجوشد.

به وسیله توری آب اضافی پنیر را گرفته و پارچه را فشار می دهیم. کمی آب نمک درست کرده و این پارچه را با محتویاتش درون آن قرار می دهیم.

پس از اینکه پنیر چند دقیقه در آب نمک ماند آن را از پارچه جداکرده و دوباره در قابلمه قرار می دهیم و روی اجاق می گذاریم. حرارت نباید خیلی زیاد باشد.

حدود ۱۰ دقیقه پنیر را می پزیم. هرچه بیشتر پنیر را بپزیم میزان کش آمدن پنیر بیشتر می شود. البته اگر زیاد این کار را انجام دهیم باعث سوختن و از بین رفتن بافت پنیر می شود.

پس از این ۱۰ دقیقه اجازه می دهیم پنیر سرد شود تا خودش را بگیرد. آن را رنده کرده و در فریزر برای استفاده های بعدی قرار می دهیم.