چه زیبا نوشته است نرگس صرافیان طوفان :دلمان برای روزهای خوبمان ، تنگ شده !روزهایی که می شد در پیاده روهای ساده ی شهر قدم زد و شاد بود ،شب هایی که می شد نگران هیچ چیز نبود و خوابید ،و آخرِ هفته هایی که می شد سفر کرد و از تهِ دل خندید .دلمان لک زده برای یک قُلُپ چای که بدون بغض و حسرت از گلویمان پایین برود !قمار سختی بود !ما تمام دلخوشی‌مان را پای سادگی هایمان باختیم ...انصاف نبود هم بسازیم و هم بسوزیم ،انصاف نبود تاوان تصمیماتی را بدهیم که خودمان نگرفته بودیم ...ولی تسلیم نخواهیم شد ...دوباره بلند خواهیم شد و همه چیز را خواهیم ساخت !ما از درد هایمان قوی تریم !