ما قول دادن را بلدیم
اما عمل کردن را به ندرت …
وعده دادن را می‌دانیم
اما به تحقق رساندن را نه …
همیشه به بهترین شکل حرف می‌زنیم
اما به بدترین حالت انجام می‌دهیم …
قول می‌دهیم از سر عادت!
حرف می‌زنیم از سر تفریح …
برای اینکه کم نیاوریم
اما به عمل که می‌رسد
پایمان می‌لنگد، دستمان می‌لرزد
فراموش می‌کنیم، رد می‌شویم!
واقعا این همه تفاوت
بین گفتار و رفتار فاجعه نیست؟!