بادستور کامل وبی نقص تارای عزیز.
روزی پدر خانواده ای بسیار ثروتمند پسرش را باخود به روستایی بردتابه اونشان دهدکه مردم فقیر چگونه زندگی میکنند.آنها چندروزی را درمزرعه خانواده ای که تصورمیکردند فقیرند گذراندند.
درراه بازگشت پدراز پسر پرسید(چگونه سفری داشتی؟)
_پربار پدر
دیدی که مردم چگونه زندگی میکنند؟
_بله
_پس به من بگو در این سفر چه ها یاد گرفتی؟_دیدم که ما یک سگ داریم وآنها چهارتا. استخر مافقط تاوسط باغچه کشیده شده است اما جوی خانه آنها انتهایی ندارد.ما در باغچه مان فانوس داریم وآنها در شب ستاره هارا.ایوان خانه ما مشرف به حیاط جلویی است وآنها سرتاسر افق رادارند.مافقط تکه زمینی برای زندگی داریم وآنهامرتعهایی دارند که تاچشم کار میکند ادامه دارد.مامستخدمانی داریم که خدمتمان میکنند ولی آنها به دیگران خدمت میکنند.ما غذایمان رامیخریم ولی آنها غذایشان را میکارند.مادورمان رادیواری کشیده ایم تا محافظتمان کند وآنها دوستانی دارند که محافظتشان میکنند.زبان پدر بند آمد_متشکرم پدر که نشانمان دادی ما چقدر فقیریم.....اگر به جای نگرانی برای انچه نداریم برای داشته هایمان شاکر بودیم قدر همه چیزهایی راکه داشتیم میدانستیم.