خار خندید و به گل گفت سلام
وجوابی نشنید
خار رنجید ولی هیچی نگفت
ساعتی چند گذشت
گل چه زیبا شده بود
دست بی رحمی نزدیک آمد
گل سراسیمه ز وحشت افسرد
آن خار در ان دست خزید
و گل از مرگ رهید
صبح فردا که رسید
خار با شبنمی از خواب پرید
گل صمیمانه به او گفت سلام
گل اگر خار نداشت دل اگر بی غم بود
اگر از بهر کبوتر قفسی تنگ نبود
زندگی عشق اسارت قهر و آشتی نبود
همه بی معنا بود....

💖💖💖💖💖💖💖💖💖
اگه این زبون درازم نبود کسی منو دوست نداشت پس زبونم حکمتی داره ها🤗🤗🤗🤗🤗