اللهم عجل لولیک الفرج💚🌱
#قرار_معنوی🌷🌷🌷🌷🌷#یادبود_دانشمندشهید_داریوش_رضایی نژاد
مربا رو جمعه بعد از ظهر به نیت شهید پختم که از قرار جانمونم ممنونم از همراهیتون💝🌹🌹
تولد👇
شهید دکتر داریوش رضایی نژاد در صبح پنج شنبه 29 بهمن سال1356 در شهرستان آبدانان از شهرستانهای استان ایلام به دنیا آمد.
شهید رضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترا سال 1390 در دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی پذیرفته شد، اما با تأسف بسیار فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی را نداشت و در تاریخ 1390/5/1 توسط سرویس جاسوسی اسرائیل «موساد» که نتوانتستند این دانشمند هسته ای پر توان و وطن دوست را تحمل کنند، به شهادت رسید و در جوار بهترین های عالم بشریت در نزد خداوند جای گرفت.
ازدواج
ایشان در تیر ماه سال 1379 ازدواج نمود و صاحب یک فرزند دختر به اسم آرمیتا گردید که قبل از 5 سالگی و در برابر دیدگانش شاهد پرپر شدن پدر عزیزش بود.
از فعالیتهای کاری شهید رضایینژاد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
نماینده دانشگاه شهید بهشتی در امور اجرایی و همکاری با سازمان انرژی هستهای از بهمنماه 83 تا زمان شهادت
عضو انجمن هستهای ایران از بهمن ماه 1383 تا بهمنماه 1385
مدیر گروه کاربرد پرتوها از مهرماه 1384 تا زمان شهادت
عضو شورای آزمایشگاه مرکزی دانشگاه از مردادماه 85 تا مهرماه سال 86
عضو شورای فناوری دانشگاه از آذرماه 1381 تا مهرماه 1386
عضو کمیته تخصصی فنی و مهندسی هیئت ممیزه از بهمنماه 1386 تا زمان شهادت
مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژه سزامی از خردادماه 1383 تا زمان شهادت
پیام مقام معظم رهبری درخصوص شهادت شهید رضایی نژاد
رهبر معظم انقلاب، در 29 دی 1390 به دیدار خانوادهٔ او رفت و تلاش دشمنان را برای ترور جوانان نخبهٔ کشور نشان دهنده عظمت کار ایشان خواند و گفت: «امروز پیشرفت جمهوری اسلامی مایهٔ دلگرمی ملتهای مسلمان و جوانان کشورهای اسلامی است.
هدیه شهید رضایی نژاد به همسر و دخترش
همسر شهید رضایینژاد خبر از هدیهای داد که پس از شهادت همسرش دریافت کرده است.
وی با اشاره به خاطرهای از شهید گفت: برای مراسمی باید یکسری عکس و نوشته جمع میکردم که این کار خود خاطراتی را برایم زنده میکند؛ داریوش قراربود دو هفته بعد از شهادتش از پایان نامه دفاع کند و به من هم گفته بود میخواهم سورپرایزت کنم من هم یاد گرفته بودم به داریوش اصرار نکنم. بعد از شهادتش این حسرت برایم ماند که به من نگفت آن چیزی که میخواست بگوید.
پیرانی ادامه داد: پایاننامه در هارد کامپیوتر داریوش بود که بعد از شهادتش تغییر کرد اما فلش به لب تاپ او بود، وقتی در آن جستجو کردم مقالهاش را پیدا کردم که آن را به من و دخترش آرمیتا هدیه کرده بود.
وی گفت: علاوه بر این در همین عکسها و نوشتهها شعری از دوستی قدیمی پیدا کردم که انگار از زبان من برای شهادت داریوش سروده شده بود:
دستی که نان و نور بمن داد میرود
من مرده بودم و آن که مرا زاد میرود
این روزها که میگذرد بی صدای او
تقویم پارهایست که در باد میرود
روحش شاد و یادش گرامی باد🌷🌷🌹🌷🌷🌹
#اللهم💚عجل💚لولیک💚الفرج#اللهم🌹صلی🌹علی🌹محمد🌹وآل محمد🌹وعجل فرجهم🌹