حکایت میآورند که حق تعالی میفرماید که:
ای بندۀ من، حاجتِ تو را در حالتِ دُعا و ناله زود برآوردمی،
امّا آواز و نالۀ تو مرا خوش میآید.
در اجابت، جهتِ آن تأخیر میافتد تا،
بسیار بنالی که آواز و نالۀ تو مرا خوش میآید.
مثلاً دو گدا بر درِ شخصی آمدند:
یکی مَطلوب و محبُوب است و آن دگر عظیم مَبغُوض(مورد بغض و خشم واقع شده) است.
خداوندِ خانه گوید به غلام که زود بیتأخیر،
به آن مَبغوض نانپارهای بده تا از درِ ما زود آواره شود
و آن دیگر را که محبُوب است،
وَعده دهد که هنوز نان نپُخته است،
صَبر کن تا نان برسَد و بپزد.
#فیه_ما_فیه_مولانا#کله_پاچه_خونگی#ناهار
...