آرام آرام پاییز هم به سر میرسد و
هرچه دلتنگی را با خود میبرد.

آذر میرود تا آخرین زیباییِ خزانش را
نشان چشم‌هایِ خیس دهد و
بارِ سنگینِ اندوه را از دوشِ خسته و
بی‌گناهمان بردارد و برود.

فصل‌ها تمام می‌شوند و می‌روند
همچون ما که هر لحظه
در حالِ عبور کردن و رفتنیم
هر چند گاهی از یاد می‌بریم این رفت و آمدهایِ بزرگ را..

پاییز به پایان نزدیک می‌شود و اینک
باید راز فصلی دگر را آموخت،
رازِ افتادنِ دانه دانه برف هایِ سرکش.