ما سنمان از زانوی غم بغل گرفتن و اندوهگین ماندن و جار و جنجال به راه انداختن گذشته‌بود!!! ما می‌دیدیم و دلگیر می‌شدیم و سَر که می‌چرخاندیم آنقدر کار روی سرمان ریخته‌بود که یادمان می‌رفت داشتیم به چی فکر می‌کردیم! ما به سنِ کار و پیکار و دویدن و سختی کشیدن رسیده‌بودیم و از میان تمام احساسات جهان، تنها خستگی بود که از یاد نمی‌بردیم... وگرنه ما هم دلمان می‌شکست و ماهم ناراحت می‌شدیم و ماهم می‌فهمیدیم دارد دور و اطرافمان چه می‌گذرد و کی کجاها می‌تازد و کی تا کجاها پیش می‌رود، ماهم حواسمان بود فقط آنقدر در دلِ متنِ دنیا غرق بودیم که دیگر وقت و زمان و حوصله‌ی پرداختن به حاشیه‌ها را نداشتیم!
ما سنمان سنِ کار بود و اهمیت‌ دادن به خیلی مسائل برای ما بسیار کودکانه و احمقانه به نظر می‌رسید...

#نرگس_صرافیان_طوفان