تو این هیاهوی اسفند لحظه ایی که هفت سین و پهن کردم حتی از کنار ذهنمم عبور نمی‌کرد که
قرار سال ۱۴۰۳ با درد و حسرت تموم شه
دردش مثل یه سیلی محکم بود لحظه ی که اصلا انتظارش و نداری
عزیز جون مهربونم باورم نمیشه رفتی صدات همه اش تو گوشم میپیچه چشمای قشنگت موهای نارنجیت که همیشه حنا میزاشتی دائم تو ذهنم مرور میشه
تو بهترین آدمی بودی که تو این زندگی باهاش آشنا شدم
از خدا میخوام اگه زندگی دوباره ی هست دوباره باهات روبه رو شم
خیلی خیلی دوست دارم مهربون ترین مادربزرگ دنیا