گاهی فقط یک حاشیه ی امن و آرام می خواهی؛

به دور از تمامِ دوست داشتن ها

به دور از تمامِ دلتنگی ها

به دور از تمامِ خواستن ها، نخواستن ها…

تو باشی و یک فنجان قهوه ی داغ، چند تکه شکلاتِ تلخ و یک موسیقیِ ملایم،

چشمانت را ببندی، لم بدهی وسطِ یک بیخیالیِ مطلق و تا چشم کار می کند؛
عینِ خیالت نباشد…