به این باور رسیدم ...!

نمیدونم اسمش بی حوصلگیه
اصلا درسته یا نه
یا واسه آدمای اشتباهی گذشتست ...
اما من به جایی رسیدم
که وقتی کسی برای چندمین بار
ناراحتم میکنه؛
بدون خودخوری یا شکایتی
هربار یه تیکه از توجه و علاقمو
از اون شخص میگیرم و به خودم میدم!
اونم با هر رفتار ناراحت کنندش
هر بار خودشو تو زندگیم کمرنگ میکنه؛
تا روزی که محو بشه!
چون یاد گرفتم فقط آدمایی رو نگه دارم
که دلیل لبخند و آرامشم باشن ...
راستش من به این باور رسیدم که
*کسی که تو رو واقعا بلده و دوست داره
کاری نمیکنه که ناراحت شی
یا حداقل می تونم بگم؛
کاری نمیکنه که ناراحت بمونی ...! ✨🤌🏻
‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌