روانشناسی

يادمان باشد ، اگر كسى را دوست داريم كه باعث شده است ، خودمان را فراموش كنيم... توجهمان به خود را از ياد ببريم... و دايم ترس از دست دادن يار عاطفى خويش را داشته باشيم ، دچار وابستگى شده ايم !...
يادمان باشد دلبستگى عاطفى به ما ازادى و امنيت و حال خوب هديه مى دهد...
و وابستگى عاطفى به ما ترس و نگرانى و اضطراب...
قرار است رابطه عاطفى حال خوبى به ما بدهد....
و مهم تر از ان ، حواسمان باشد به وابستگى هايمان جامه تقدس نپوشانيم....
خيانت به خود است كه عشق و وابستگى را يكى بدانيم...