امروز حال و هواش مثل روزی بود که رفتی هوا ابری و دلگیر...
یه چیزیای رو دیگه نمیشه آرزو کرد و حسرتش باید همیشه تو دل آدم بمونه مثل دوباره بغل کردن آدمهایی که دیگه نیستن
شنیدن صداش
دیدنش
صدا زدنش
عطر تنش رو نفس کشیدن
آخ که چقد دلتنگتم مامان....
کاش بودی
از وقتی رفتی یه تیکه از قلبم با تو رفت زیر خاک
دیگه آدم سابق نیستم
صبور نیستم
آروم نیستم
همش دارم فرار میکنم از این که دیگه نیستی و رفتی
باورم نشده نه..
هنوزم شماره ت تو گوشیم هست دست و دلم به حذف کردنش نمی ره
و هر بار که اسم تو رو صفحه گوشیم میبینم تموم وجودم میلرزه ولی وقتی صدای خواهرم به جای تو می شنوم یه دفعه همه چی رو سرم آوار میشه....




نه او نمرده است که من زنده ام هنوز
او زنده است در غم و شعر و خیال من

استاد شهریار



برای شادی روح مادر های که رفتن و آسمانی شدن یه فاتحه و صلوات بفرستین دوستان .