#بیا فکر کنیم به ۱۵۰ سالِ به بعد ؛
نه مایی وجود داره ؛ نه غصه‌یی ؛ نه اثری از ما باقی میمونه ؛ همه‌ی درد و خوشیامون به پایان میرسه ، و انگار ما #مسافرایی بودیم تو جای جای این کره‌ی خاکی ؛
بعضیامون تونستیم بذر خوشبختی بکاریم ،
بعضیامون نتونستیم از اون تاریکی مطلق خودمون بیایم بیرون!
#میخوام بگم این روزا و غصه‌ها و خوشیاش زود گذرِ ؛
چرا بدی و نفرت تو دلمون راه بدیم ، خوب باشیم !
#وَ همین از ما موندگار خواهد بود..