بستنی شکلاتی
۱۵ تیر ۰۰
#بستنی#بستنی_شکلاتی
#قرارپاپیونی_بامصی‌جون
🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨
سلام مهربونای همیشه سبز
چقدروجودتون برام عزیزه
دوستون دارم به اندازه تمام ستاره های آسمون
چقدرخوبیدشماچقدرمهرومحبت دارید
بخداازاین همه لطف وصفاوصمیمیت شماعزیزان نسبت به کارهام شرمنده میشم.دارم تمام سعی وتلاشمو میکنم که به پیجهای تک تکتون سربزنم وجبران محبت کنم.گلای نازنین دیروزودداره ولی مطمئن باشیدسوخت وسوزنداره.💐
منتظرم باشیدبزودی به دیدنتون میام.عشقیدبخدا🤗🤗
🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨
این بستنی شکلاتی راهم که برای قرارپاپیونی بامصی جون درست کردم وخیلی خوشمزه وعالی هم شده بودراتقدیم میکنم به تمام شماگلهای باغ پاپیونی.جاتون سبزوکامتون شیرین 😉
♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥
گفته اند:
«تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ، *کلمه* پرتاب کرد.»
انگار انسان متمدن فهمیده بود سنگ ها به اندازه کافی *دردناک* نیستند و دیگر پاسخگوی پرخاشگری او نخواهند بود.
کلمات *متنوع‌تر* از سنگ ها بودند، می شد قبل از پرت کردن، انتخاب کرد که چقدر دردآور یا ویرانگر باشند.
از سنگ ها می‌شد *گریخت* اما از کلمات نه.
درد سنگ ها و کبودی شان فقط تا چند روز باقی می ماندند اما کلمات می‌توانستند *تا آخر عمر* همراه روز و شب و خواب و بیداری باشند و چنان چسبنده و پنهان در گوشه‌ای از روان مان زندگی کنند که دست هیچ روان درمانگری در هیچ جلسه درمانی به آنها نرسد. 💔
کدام سنگ چنین قدرتمند بود!؟
ما سنگ هایمان را پشت درهای تمدن جا گذاشتیم،
اما
آموختیم که چگونه آن حجم از خشونت و بیزاری و نفرت را در ابزار دقیق ترمان که کلمات بودند، بگنجانیم.
یاد گرفتیم که چطور گوشه هایشان را *تیز* کنیم، *لحن* را به آن اضافه کنیم و طوری *پرتابشان* کنیم که شاید حتی به نظر پیام دوستی بیایند!
انسانِ متمدن امروز در برابر کلمات *بی دفاع‌تر* است چون دیگر *سپری* در کار نیست. 👌
یادمان باشد قبل از پرتاب سنگ ها، به این فکر کنیم که
هیچ انسانی رویین روان نیست!
حرف باد هوا نیست،
حرف آسیب می‌زند.
حرف می‌کشد و زنده می‌کند...
کلمات را با دقت، بااحتیاط و مشفقانه انتخاب کنیم. *خشونت کلامی مخرب تر از خشونت فیزیکی است.*🤔
🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼
اگر هم دوست داشتیدورق بزنید عکسهامتفاوتند 🙃🙃🙃
😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉
#قرارپاپیونی_بامصی‌جون
🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨
سلام مهربونای همیشه سبز
چقدروجودتون برام عزیزه
دوستون دارم به اندازه تمام ستاره های آسمون
چقدرخوبیدشماچقدرمهرومحبت دارید
بخداازاین همه لطف وصفاوصمیمیت شماعزیزان نسبت به کارهام شرمنده میشم.دارم تمام سعی وتلاشمو میکنم که به پیجهای تک تکتون سربزنم وجبران محبت کنم.گلای نازنین دیروزودداره ولی مطمئن باشیدسوخت وسوزنداره.💐
منتظرم باشیدبزودی به دیدنتون میام.عشقیدبخدا🤗🤗
🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨🍦🍨
این بستنی شکلاتی راهم که برای قرارپاپیونی بامصی جون درست کردم وخیلی خوشمزه وعالی هم شده بودراتقدیم میکنم به تمام شماگلهای باغ پاپیونی.جاتون سبزوکامتون شیرین 😉
♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥
گفته اند:
«تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ، *کلمه* پرتاب کرد.»
انگار انسان متمدن فهمیده بود سنگ ها به اندازه کافی *دردناک* نیستند و دیگر پاسخگوی پرخاشگری او نخواهند بود.
کلمات *متنوع‌تر* از سنگ ها بودند، می شد قبل از پرت کردن، انتخاب کرد که چقدر دردآور یا ویرانگر باشند.
از سنگ ها می‌شد *گریخت* اما از کلمات نه.
درد سنگ ها و کبودی شان فقط تا چند روز باقی می ماندند اما کلمات می‌توانستند *تا آخر عمر* همراه روز و شب و خواب و بیداری باشند و چنان چسبنده و پنهان در گوشه‌ای از روان مان زندگی کنند که دست هیچ روان درمانگری در هیچ جلسه درمانی به آنها نرسد. 💔
کدام سنگ چنین قدرتمند بود!؟
ما سنگ هایمان را پشت درهای تمدن جا گذاشتیم،
اما
آموختیم که چگونه آن حجم از خشونت و بیزاری و نفرت را در ابزار دقیق ترمان که کلمات بودند، بگنجانیم.
یاد گرفتیم که چطور گوشه هایشان را *تیز* کنیم، *لحن* را به آن اضافه کنیم و طوری *پرتابشان* کنیم که شاید حتی به نظر پیام دوستی بیایند!
انسانِ متمدن امروز در برابر کلمات *بی دفاع‌تر* است چون دیگر *سپری* در کار نیست. 👌
یادمان باشد قبل از پرتاب سنگ ها، به این فکر کنیم که
هیچ انسانی رویین روان نیست!
حرف باد هوا نیست،
حرف آسیب می‌زند.
حرف می‌کشد و زنده می‌کند...
کلمات را با دقت، بااحتیاط و مشفقانه انتخاب کنیم. *خشونت کلامی مخرب تر از خشونت فیزیکی است.*🤔
🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼♥🎼
اگر هم دوست داشتیدورق بزنید عکسهامتفاوتند 🙃🙃🙃
😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉
...
نظرات
دستورپخت های پیشنهادی
بستنی شکلاتی
ژله فالوده بستنی
سوربه هندوانه، خربزه و طالبی
ژله بستنی
بستنی شکلاتی بدون ثعلب
بستنی شکلاتی با دارچین و تافی
عکس های مرتبط
