خوب یاد گرفته ایم برانداز کردن همدیگر را...اندازه می گیریم و وزن می کنیم آدم ها را، رفتارشان را، انتخاب هایشان را، تصمیم هایشان را، حتی قضا و قدرشان را...به رفیقمان یک تیکه سنگینی می اندازیم،بعد می گوییم خیر و صلاحت را می خواهم غافل از اینکه چه بر سر او می آوریم...در جمع ، هرکس را یک جور مورد بررسی قرار می دهیم...یکی هم نیست گوشمان را بگیرد که:آهای چندباربه جای او بوده ای که حالا اینطور راحت نظر میدهی...بین کلمه هایمان، بین قضاوتهایمان، بین برداشت‌هایمان دلی که می شکنیم ارزان نیست ...!🍁