بگذار قدرت و سلاح تو مهربانی باشد. بگذار همه را دوست داشته‌باشی و این "همه را دوست داشتن و از هیچ‌کس هیچ کینه‌ای نداشتن" شاخصه و دلیلِ حالِ خوبِ تو باشد.
بگذار بگویند: یعنی چه که اینقدر مهربان است؟ اصلا چه معنی دارد آدم اینقدر با همه مهربان باشد و اصلا اهمیت ندهد راجع به او چه فکر می‌کنند و پشت سرش چه حرف‌ها می‌زنند و مقابلش چقدر دروغ می‌گویند؟! بگذار آدمِ بی‌خیالِ بی‌غمِ مهربان خطاب شوی و در عجب باشند که چطور می‌توانی همه را بدون دلیل موجهی، دوست داشته‌باشی و برای همه، آرزوهای خوب کنی و از هیچ‌کس، حتی دشمنت هم دلخور نباشی!
بگذار هرکجا مهربانی دیدند یاد تو بیفتند و مهر و عاطفه‌ی تو، قلب‌های یخ‌زده‌شان را نرم کند و دلشان نیاید با تو دشمن باشند...
بگذار مهربانی، بزرگترین شاخصه‌ و باشکوه‌ترین منبع الهام تو باشد!
مهربان بمان و نگران نتیجه نباش! ریشه‌‌ی گیاه مهربانی، در دل بیابان هم خودش را به آب می‌رساند!

#نرگس_صرافیان_طوفان‌


#چالش_تم_مشکی
حسین (ع) یک درس بزرگ‌تر از شهادتش به ما داده است
و آن نیمه‌تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است.
مراسم حج را به پایان نمی‌برد تا به همه حج‌گزاران تاریخ،
نمازگزاران تاریخ و مؤمنان به سنت ابراهیم بیاموزد
که اگر هدف نباشد، اگر حسین (ع) نباشد و اگر یزید باشد
چرخیدن بر گرد خانه خدا، با خانه بت، مساوی است.