من چه سبزم امروز وچه اندازه تنم هوشیاراست نکند اندوهی سررسداز پس کوه، ظهرتابستان است،سایه هامی دانندکه چه تابستانی است،سایه هایی بی لک،گوشه یی روشن پاک،کودکان احساس،جای بازی این جاست.زندگی خالی نیست: مهربانی هست،سیب،هست،ایمان،هست،آری تا شقایق هست،زندگی باید کرد.