اگر به گذشته بر می‌گشتم، زیاد "نه" می‌گفتم و زیاد ساز مخالف می‌زدم و بسیار سرخوشانه می‌زیستم و بسیار لذت می‌بردم.
اگر به گذشته برمی‌گشتم، از اشتباه کردن و از دور زدن و بازگشتن در نیمه های راه‌های اشتباه، نمی‌ترسیدم و کمتر خودم را بابت واکنش‌های بی‌‌تاثیر و بی‌اهمیت، سرزنش می‌کردم.
اگر به گذشته بر می‌گشتم، برای رسیدن به آرزوهای قلبی‌ام عمیقا و زودتر تلاش می‌کردم، چرا که آرزو، سرکوب شدنی نیست؛ آخرش جایی در میانه یا پایان راه، یقه‌ات را می‌گیرد و تو یا ناگزیر به دویدن و تلاش کردن خواهی شد، یا گریستن...
اگر به گذشته بر می‌گشتم، تمام اشتباهاتم را تکرار می‌کردم چون شاید در آن برهه، آن‌ها دقیقا همان چیزها و اتفاقات و آدم‌هایی بوده‌اند که به آن‌ها نیاز داشته‌ام، اما هیچ اشتباهی را تا انتها ادامه نمی‌دادم.
اگر به گذشته برمی‌گشتم، برای خودم بیشتر ارزش قائل می‌شدم و خودم را بیشتر دوست می‌داشتم و بیشتر سفر می‌کردم و بیشتر تجربه می‌کردم و بیشتر می‌شناختم و بیشتر زندگی می‌کردم...

#نرگس_صرافیان_طوفان