چقدر درک شدن دلنشین است ...!
این که گاهی، همدمی،
همراهی باشد که تو را بفهمد ...
و بداند که تو همیشه همان آرام و صبوری که گاهی بی حوصله میشود !
دادوفریاد راه می اندازد و
همه را به هم میریزد
اینکه کسی باشد که بفهمد
بی حوصلگی هایت از دلتنگیست !
از سر خستگی....
و به جای ناراحت شدن و اخم کردن
حرف هایت را به دل نگیرد
و با محبت آرامت کند !
خوب است کسی باشد که
تورا بپذیرد و کنارت باشد ...
با همه ی بدی ها و بی حوصلگی هایت ...!
با تمام اعصاب خوردی ها
و غر زدن هایت
و یادش نرود که توهمان
همیشگی هستی که
فقط کمی خسته شده ...!