دلم یک برف سنگین می خواهد.
از همان برفهایی که یک شب میخوابیدی وصبح ،تمام کوچه ها را سفیدی می گرفت صدای
سکوت تمام شهر را پر میکرد و
خانه،دلخواهترین جای شهر برایم میشد.دلم
یک برف سنگین میخواهد!
که دغدغه تعطیل شدن مدرسه
تمام آرزوی همان روزم باشد.
که صدای رادیو را بلند کنم و
خبر شنیدنش مرا از خود بی خود کندصبح تا غروب مشغول
درست کردن آدمی باشم که جنسش از برف است و تمام نگرانی
روزهای بعد خراب شدن و
آب شدن آدم برفی ام باشد
دلم همان روزها را میخواهد.
همان روزهای برفی ای که فاصله آرزو کردن تا برآورده شدن آرزوها
آنقدر کم و شدنی بود.
می خواهم برگردم و آرزو کنم تا بزرگ نشوم و همیشه دلم برف سنگین بخواهد...