یه اتفاقایی تو زندگی هست که باید حتما تجربه اش کنی تا یه سری چیزها ملکه ی ذهنت بشه. اینکه همیشه نباید ببخشی،همه نباید باهات راحت باشن.
هر کسی قابل اعتماد نیست. هر کسی لایق عشق و علاقه ی تو نیست. هر آدمی درستکار نیست. هر جایی نباید بری. هر آدمی رو نباید به عنوان دوست قبول کنی.
نباید فکر کنی کسی که امروز دوستت، رفیقت، شریک احساسیت، همیشه همینطوری می‌مونه .نبايد فکر کنی همه همیشه باهات می مونن، هر کسی لایق خوبیهای تو نیست. هر حرفی رو نباید هر جایی بزنی. به همه نباید اجازه بدی راجب زندگیت و کارات نظر بدن. همیشه نباید صد خودتو واس آدمی بذاری که حتی صفر خودشو برات نمیذازه. نبایدفکر کنی باید برای بقیه
بیشتر از اونی باشی که برات هستن .تو زندگیت حتما باید یه سری اتفاقا بیوفته تا پخته بشی و قدر خودتو بدونی. توی زندگیت تا گرمی و سردی نچشی نمی‌تونی یه آدم کامل بشی . وقتی از این مرحله گذشتی دیگه کمتر شکست میخوری و کمتر اذیت میشی. دیگه تبديل
میشی به آدمی که حالا حالاها کسی نمی تونه بهش آسیبی برسونه.