اردیبهشت زنی است

با دامن کوتاه و گل‌‌دار

که می‌‌رقصد و می‌‌رقصد

و بهار، نرگس و نسرین

شادباش بر سر راه آمدنش می‌‌ریزد

بهار هم

به انکار می‌رسد

بی تو وقتی

اردیبهشت

بی بهشت می‌ماند

اردیبهشت، بی قراری عاشقانه ابرهاست با زمین

اردیبهشت، لب‌های بوسیدنی تواند در خیابان

اردیبهشت، یاد و خاطره و زیبایی ست
مراقب شمعدانی‌‌هایت باش

اردیبهشت

ماه عاشقی‌‌های بی‌ ملاحظه است!

بوی اردیبهشت می‌‌آید این حوالی

بوی لوس‌‌ترین دختر بهار

که لای موهای فرخورده‌‌ی خرمایی رنگش

عطـر شکوفه‌‌های گیلاس است

و از چشم‌‌های قهـوه‌ای‌اش شیطنت می‌بارد



“