رنجیده‌ام از آدم‌ها و بد دیده‌ام از مهربانی و خوب بودن‌ها ولی هنوز هم مهربانی که می‌کنم، سبک می‌شوم و برای لحظاتی فراموش می‌کنم چقدر غمگینم!
هنوز هم بیشترین چیزی که حالم را بهبود می‌بخشد، مهربانی کردن و خوب بودن است. هنوز هم بزرگترین دلخوشی‌ام، دل‌خوش کردنِ آدم‌هاست. هنوز هم به منتهای اندوه‌های فرساینده و حل‌نشونده‌ی جهانم که رسیدم و آدم‌ها که به قدر کفایت ناامیدم کردند، پناه می‌برم به حیوانات، به پرنده‌ها، به گیاهان، به سادگی‌ها، به بی‌توقع دوست‌داشتن‌ها، بخشیدن‌ها، لبخند زدن‌ها...
هنوز هم امید دارم که همه چیز درست خواهدشد و ما خوب خواهیم‌شد و امید دارم که بالآخره روزی "مهربانی و عشق"، سیاره‌‌‌ی غمگینمان را نجات خواهد داد.

#نرگس_صرافیان_طوفان