حال دلت را دست آدم ها نسپار
نگذار افسار به دست به هرکجا بِکشندت
نگذار با حرف هایشان امیدت را نا امید کنند
اجازه نده رفت و آمدشان بشود دلیل غم و شادی ات
زندگی ات را در دستان خودت نگه دار، محکم و وفادار
محبت کن و مهربانی را هدف خودت قرار بده تا مدیون دل و روح و احساسات خودت نشوی
عقل حسابگرت را هم ناظر کن که مبادا به بیراهه روی
این کلیشه ها را تکرار میکنم که برسم به یک کلام حرف حساب
"عزیز من، لطفا فرش زیر پای آدم ها نباش، تابلو فرش زیبایی باش که بر دیوار دلشان قابت کنند"
...