السلام علیک یااباعبدالله🏴سلام دوستان گلم⚘عزاداریاتون قبول
۶-ادامه کپشن پست قبلی👇
یباروقتی کوچیک بودم همراه خونوادم وخانواده عموم رفته بودیم تهران،موقع برگشت توی ترمینال بودیم وپدرم دنبال پیداکردن اتوبوس🚃همه کنارهم وایستاده بودیم..بابچه های عموم میشدیم ۶تابچه !چون عموم فوت شده. غیر پدرم مرد دیگه ایی نداشتیم...
من روم واونطرف کرده بودم ومحوتماشای ماشینا وخیابون شده بودم..چنددقیقه ایی توحال خودم بودم،که یهوبرگشتم دیدم هیچکس پهلوم نیست!!!دلم هری ریخت پایین...خیلی لحظه بدی بود..هرچی اینطرف واونطرف ونگاه کردم کسی ونمیدیدم،سرجام خشکم زده بود ،دیگه داشت
گریه م میگرفت😢که یک دفعه دیدم یه اتوبوس رد شد وپشت سرش بابام و دیدم که داره به طرفم میدوه، یه جوری میدوید که انگاراون گم شده..دیگه انگاردنیا روبهم داده بودن👪

همه مون وقتی یه چیزی یا کسی رو گم میکنیم ونمیدونیم کجاس حالمون خراب میشه، هرچی ارزش اون چیز بیشترباشه حالمون بدتر میشه...گاهی اگه گمشدمون یه عضوخونواده مون باشه که خدا میدونه چه روزگاری پیدامیکنیم...خونه اقوام زنگ میزنیم..ازدر وهمسایه می پرسیم به بیمارستان وپزشک قانونی سرمیزنیم....خلاصه حاضریم هرکاربکنیم تایه خبر،یه زنگ یانشونی ازش پیداکنیم وببینیمش...
گرفتیدچی میخوام بگم؟؟
حالا همه ما یه گمشده مشترک داریم که نمیدونیم کجاس؟؟💔
چه حالی داره؟؟
آیاالان خوشحاله؟ناراحته؟
من چیکارکنم که پیداش بشه؟
موقعی که ماشین،موبایل یایه لحظه که بچه مونو گم میکنیم،حاضریم چه بهایی بدیم که پیدا بشن؟؟
یعنی پیش ماارزش اشیا وآدما جابجانشدن؟؟قدرکدوم وبیشتر میدونیم ودنبالش میگردیم؟وسایلی که دورمون جمع کردیم ؟
یاانسان کاملی که مرکزثقل عالمه؟؟
خداوکیلی پیش خودمونم شده یه چرتکه بندازیم ببینیم برای کدوم بیشتر داریم مایه میزاریم؟؟


#شامی_بادمجان