این متن از نوشته های خودمه😊تقدیم به نگاه مهربون شما❤️
_می‌گویند آدم‌ها شبیه حرفهایشان نیستند‌‌...
من می‌گویم آدم‌ها شبیه دردهایشان هم نیستند،
دنیا پُر شده از آدم‌های پُر دردی که ماهرانه پشت لبخندهای مصنوعی پنهان می‌شوند،
ودر سکوت محض اشک می‌ریزند...
و ما راضی از آنکه لب باز نمی‌کنند، و از زخم‌هایشان نمی‌گویند،
تا مبادا لحظه‌ای از حال خوشمان ناخوش شود..!
میدانی چه می‌گویم؟!
ما همه رفیق روزهای خوش هستیم،
و خودمان آنقدر درد داریم که دیگر نمی‌توانیم پای دردودلی بنشینیم،و مَحرم ومرهم دل‌های هم باشیم...
ما نسلی هستیم که نه شبیه حرفهایمان هستیم !
نه شبیه دردهایمان...
بازیگران ماهری شده‌ایم که حتی شبیه خودمان هم نیستیم...
آدم‌های پُر دردی هستیم که با لبخندهای مصنوعی از زندگی لذت می‌بریم..!