تن مُردنی است.
اسیرِ زمان است و در نهایت مال اوست،
همانطور که آورده، میبردش.
اما نام را، نمیتواند.
تن میرود و نام میماند.
از دام مرگ، از بندگی، از مرز زمان به بیرون میگریزد.
سلاحِ زمان _مرگ_ در او کارگر نیست...
🍂روزها در راه
شاهرخ مسکوب🍂
#خدایا_شکرت#خوراک_لوبیا
...