و تو باید اقلا یک دوست قدیمی داشته باشی! یکی که سرایدار دبستانت را یادش بیاید... یکی که گریه کردنت در کودکی را دیده باشد. یکی که ترس را در چشمت دیده باشد. یکی که از خجالت سرخ شدنت را دیده باشد. یکی که با هم پشت سر معلم کلاس مدرسه حرف زده باشید. یکی که تولد برادر کوچکت را یادش باشد. یکی که جوانی پدر و مادرت را دیده باشد. یکی که عاشق شدنت یادش باشد. یکی که پای درددل‌های نوجوانیت نشسته باشد. یکی که با هم گم شده باشید. یکی که برای جان سالم به در بردنت، دروغ گفته باشد. یکی که بی‌پولی تو را دیده باشد. یکی که ناامیدیت را دیده باشد. یکی که زمین خوردنت یادش بیاید. یکی که از بلند شدنت خوشحال شده باشد. یکی که کنکور قبول شدنت را تبریک گفته باشد. یکی که اگر بچه داری بچه‌ات را بغل کرده باشد. یکی که اگر بچه دارد بچه‌اش را بغل کرده باشی. یکی که با بغض تو بغضش گرفته باشد، یکی که پای تلفن با هم گریه کرده باشید. تو باید اقلا یک دوست قدیمی داشته باشی...