سلام دوستان و عزیزان
اعیاد سعید قربان و غدیر رو خدمت همگیتون تبریک و تهنیت عرض میکنم.

آخر شبه و دلگیر و تنها نشستم توی راحتی دو نفره
دلم گرفته و تنهام...
خدای مهربانم وقتایی که حس میکنم ازم دلگیری تنهاترین آدم روی زمین میشم...
به رسم همیشه میگردم دنبال یه چیزی که بتونم حالم رو باهاش خوب کنم...اما بازم حالم میزون نمیشه...
بازم کلافه و سردرگمم...
کز میکنم گوشه مبل و به تلویزیون خاموش نگاه میکنم...قرار بود فیلم حالم رو خوب کنه اما نشد ...
به آهنگ هایی که امروز گوش دادم و حتی بلند بلند باهاشون همخوانی کردم فکر میکنم اما اونام فقط سرگرمم کردن و چیزی از دلگیریهامو کم نکردند...
اینه که الان نشستم و با خودت حرف میزنم...
با خودت که همیشه و هر لحظه به حرفهامون گوش میدی...نه نیاز به گرفتن وقت قبلی داریم نه نیاز به پوشش رسمی داریم و نه حتی فن بیان...تو شنوای دانایی...
از دلمونم یه چیز کوچیکم بگذره تو میشنوی و میبینی...

حالا این منم و دلی که گرفته و چند وقته نذاشته نور سپید و قشنگت بهش بتابه...
دوباره دلم رو به بیراهه بردم...
دوباره و هزار باره با روح پرگناهم برگشتم پیشت...
کثیف و چرکی ام...
اما دلم بغلت رو میخواد...
و می دونم که بغلم میکنی...
فقط چیزی که اذیتم میکنه اینه که از خودم خجالت میکشم که دوباره خودمو کثیف و آلوده کردم و دوباره و هزارباره پیش خودم و تو شرمنده شدم...
ببخش من رو
ببخش که میشناسمت...
که مهربونیت رو با جان و دلم درک کردم
اما هنوزم بیراهه میرم...
ببخش من رو که دوباره چشمم رو روی خوبی ها و روشنی ها بستم و کثیفی ها و تیرگی ها در نظرم روشن و زیبا جلوه کردن...
ببخش من رو...
ببخش که بنده ی خوبی نیستم برات...
برای هزارمین بار ازت میخوام کمکم کنی
خدایا کمک کن
به همه ی ما که بنده هاتیم
که دوستت داریم
کمک کن
که لحظه ای خودمون رو از لطف و مهر تو رها نکنیم...


خدایا؟ این روزها داره خیلی به همه مون سخت میگذره...
خیلی تنهاییم...خیلی بی پناهیم...پناه دل دردمند و خسته مون باش...
دل همه مون نور و امید میخواد...
اما خیلی سخته بتونیم توی این تیرگی ها امید و نور رو ببینیم و پیدا کنیم.نگاهمون رو باز تر و شفاف تر کن...
خدایا؟
بهمون نگاه درست و روشن و پر از آگاهی بده...
به تن رنجور کشورمون و خاک پر مهرمون امید و نور بده...
خدایا؟ قسمت بدم به مهربونیت؟
دلم راضی نمیشه چون توی ذهنم نمیگنجه بخوام کسی رو قسم بدم که خودش مهربانترین مهربانان هست و از رگ گردن به ما نزدیک تر و ازمادر دلسوزتر...
خدایا؟ کمکمون کن...

یه شب مهتاب- گوشه ی پناهگاه همیشگی- مریم تو