واژه های انتظار هم در نبودنت
غریبی می کنند « یا صاحب الزمان»

واژه ای که بی تابانه خانه ی قلبم را
در هم می کوبد و شوق به زبان آمدن
را دارد با ذکرش غم غربتم را بیشتر
می کند...

خیل عظیم منتظرانت امروز را در
هوای دلتنگی تو نفس می کشند
امروز را
مولا ، هوای کدامشان را داری...

کم نیستند مریدان و عاشقانت، امروز
را بر سر کدامشان دست مهربانی می کشی...

هستی اما....
نمی دانم کجایی...

کعبه ی عشق
کاش لحظه ای پرده بر اندازی تا در
طواف وجود ملکوتی ات به زیارت خدا
مشرف شوم.

« به امید شیرینی ظهور»