لابلای دردها قد می‌کشیم و فراموش می‌کنیم چقدر
افتادیم، چقدر زخمی شدیم و چقدر رنج کشیدیم. بزرگ می‌شویم و یادمان می‌رود، بزرگ می‌شویم و می‌بخشیم…

می‌بخشیم روزگار ترش و عبوسی را که لبخند را به پهنای صورتمان حرام کرد...

می بخشیم جغرافیا و تاریخ را که با ما سر ناسازگاری و جبر داشت..

می‌بخشیم به احتمال وقوع شما «ای روزهای خوب که در راهید…»

ای روزهای خوب که در راهید...سلاااااام ..سلام و هزاران سلام ...🙂👌👌🌹🍃
🍃
امیدوارم خوشتون بیاد 😉👌