اگر در برادر خود عیبی می‌بینی، آن عیب در تو است که در او می‌بینی!
عالَم هم‌چون آیینه است، نقش خود را در او می‌بینی که: المؤمن مرآة المؤمن.
آن عیب را از خود جدا کن. زیرا آن‌چه از او می‌رنجی از خود می‌رنجی!
گفت: پیلی را آوردند بر سرِ چشمه‌ای که آب خورَد. خود را در آب می‌دید و می‌رمید! او می‌پنداشت که از دیگری می‌رَمَد. نمی‌دانست که از خود می‌رَمَد!
همه اخلاق بد از ظلم و کین و حسد و حرص و بی رحمی و کبر چون در تو است نمی‌رنجی! چون آن را در دیگری می‌بینی می‌رَمی و می‌رنجی...

📚فیه ما فیه