جلسه فوق‌محرمانه‌ی من و چای🫢
مکان: میز آشپزخونه
زمان: وقتی هیچ‌کس کاری نداره
و همه چی داره دیر میشه

من: خب،آقای چای،لطفاً خودتونو معرفی کنین.
چای: من چای‌ام. گرم، دلبر، و همیشه در دسترس، بر خلاف بعضیا!
من: خواهش میکنم وارد حیطه‌ی شخصیت نیش و کنایه نشیم. هدفتون از این جلسه چیه؟
چای: رسماً اومدم حالتو خوب کنم، غیررسمی هم یه کم بخار بدم بره رو عینکت تا هیچی نبینی، فقط بچشی!
من: قابل تأمل بود. برنامه‌ات برای آینده چیه؟
چای: اگه منو تا ته نخوری، آینده‌ت تلخ میشه. تصمیم با خودته!
من: سوال آخر... به نظرت عشق واقعی چیه؟
چای: یه لیوان من، یه بیسکوییت کنارش، و هیچ پیام جدیدی تو تلگرام!


نتیجه‌ی جلسه:
گاهی یه لیوان چای، دقیقاً همون روان‌درمانگر ساده‌ایه که لازم داریم، نه نصیحت میکنه، نه سوال میپرسه، فقط میمونه، میگرمه، و آروم‌آروم
حالتو خوب میکنه.

✨🤍