برخی میگویند در قدیم نام اصلی این خورشت (فِسِن) بوده و چون بسیار لذیذ و دلبر بود به آن کلمه (جان) اضافه کردند که شد (فسنجان)☺️اما در اینترنت (فَسوجِن)هم تعریف شده.
به این خورشت در زبان گیلکیِ اصیل(آغوز خوروش) گفته می‌شود. آغوز در زبان گیلکی به معنی مغز گردو است. در گیلان از گذشته مهم بوده‌است که رنگ فسنجان کاملاً مشکی باشد. 
فسنجان گیلانی مزه‌ای ملس (ترش و شیرین) دارد و معمولاً با گوشت پرندگان یا گوشت محلی تهیه می‌شود.بعضیها برای ملس کردن در کنار رب انار از رب هلو هم استفاده می‌کنند. فسنجان گیلکی معمولاً مملو از گردو و غلیظ است و مزه‌اش شیرین نیست بلکه ترش و شیرین یا ملس است،بعضیها برای سیاه شدن از تکه آهنی در فسنجان استفاده میکنند..
فسنجان گیلکی که به صورت سنتی تهیه شده باشد، سیاه است و آن را در گمج (ظرف سنتی و سفالی گیلان) تهیه می‌کنند.
من خودم به شخصه فسنجون و کمی ترش درست میکنم و هم کمی رب سرخ شده بهش اضافه میکنم.. چون فسنجان قهوه ای رو بیشتر میپسندم☺️🌹