رنج و لذت

همه ما ادما تویه طول زندگیمون یه سری تصمیم ها انتخابات و عادات رفتاری داریم که منشا همشون برمیگرده به دو حس رنج و لذت;مثلا وقتی تصمیم میگیریم غذا بخوریم در واقع داریم میسنجیم ببینیم رنج نخوردن بیشتره یا لذت خوردن،!!شما فک میکنین کدومش؟!در واقع بر عکسشم موجوده بر خلاف باور عمومی که وجود داره و فکر میکنیم خوردن غذا برامون لذت میاره ،گاهی ممکنه خوردن یه غذا با رنج همراه باشه پس چرا هممون در ابتدا فکرمون به این سمت رفت که باید احساس کنیم این خوردن لذت داره و از یه باور عمومی پیروی کنیم؟!یه قسمتش برمیگرده به تربیت ما تویه کودکی که از بدو تولد یکی بهمون گفته چیکار کنیم و چکارنکنیم،بعد از اینکه وارد مدرسه شدیم بهمون گفتن کجا بشینیم چی بگیم چی نگیم و…که اگه هرکدوم از دستوراتی که تویه بچگی بهمون داده میشده رو بدرستی انجام نمیدادیم مجبور به تحمل رنج زیادی میشدیم و از جامعه بچه های خوب و حرف گوش کن معلم مدیر خانواده و …طرد میشدیم و جالبه بدونین این رفتار باعث از بین رفتن حجم زیادی از خلاقیت هرکدوم از ما میشده و برای اینکه بتونیم یکم متفاوت از خاست جامعه رفتار کنیم مجبور به هنجار شکنی و تحمل رنج بودیم!ولی همه ادما تویه زندگیشون بیشتر به دنبال فرار از رنج هستن تا بدست اوردن لذت!!
وقتی داعما به این فکر میکنیم چطوری اخراج نشیم ،چطوری تجدیدی نیاریم و همه حواسمون معطوف به اینکه نمره بالاتر از ۱۰بیاریم بخاطر اینکه میخایم از رنج تجدید شدن،اخراج شدن فرار کنیم اما اگه از اول ذهنمون طوری برنامه ریزی شده بود که به دنبال کیفیت بیشتر بود و هر روز فقط کمی بیشتر تلاش میکردیم و کیفیت کار و زندگیمونو بالا میبردیم همین کاری که ژاپنیا سالهاست دارن میکنن،روز به روز به کیفیت زندگیمون و شخصیتمون افزورده میشد و به دنبال لذت بیشتر بودیم!!
این متن برداشت های من از چند فصل اول کتاب قدرت شگرف درون بود🌹