#قرار_معنوی#شهید_علی_امراییمدافع حرم شهید علی امرایی
اسم جهادی:حسین ذاکر
تاریخ تولد:۱۳۶۴/۱۰/۱۲ تهران
فرزند چهارم خانواده آقای غلامرضا امرایی
دارای ۱برادر و ۲ خواهر
تحصیلات: دیپلم رشته کامپیوتر
دانشجوی کارشناسی رشته کامپیوتر نرم افزار
اعزام به سوریه:
از سال۱۳۸۸ بهصورت متناوب به عنوان💐پاسدار نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی💐
شهادت در تاریخ یکم تیرماه سال ۱۳۹۴
نحوه شهادت:اصابت موشک به خودرو
محل شهادت:شهر درعا
همانند مقتدایشحضرت علی اکبر (علیه السلام)ارباً اربا شد و با زبان روزه به شهادت رسید.
در سال ۶۴ به دنیا آمد و در پنجم رمضان ۹۴ آسمانی شد.
محل دفن:گلزار شهدای بهشت زهرا تهران
قطعه ۲۶ ردیف ۷۹ شماره ۱۷
دی ماه ۱۳۶۴ برای خانواده آقای غلامرضا امرایی روز مبارک و میمونی بود؛ زیرا در این روز نوزادی پا به عرصه هستی نهاد که سرانجام عباس زینب (س) شد، همان چیزی که همه شیعیان و فرشتگان آرزوی آن را دارند.
این نوزاد مبارک را به عشق امیرالمومنین امام علی (ع)، علی نام نهادند.
شاید در آن روزها کسی به ذهنش هم خطور نمیکرد که روزی او در عرصه دفاع از اهل بیت امیرالمومنین، مانند عباس(ع) سر دهد و پیکرش ارباً اربا شود. همان گونه که علی اکبر (ع) در راه دفاع از حریم امامت و ولایت قربانی شد.
شاید کسی فکر نمی کرد کسی که چیزی از جنگ به خاطر ندارد به این سرعت خود را به قافله کربلاییان و شهیدان برساند.
اما شاید از همان ابتدا اراده خداوند بزرگ، بر این قرار گرفته بود.
و این نتیجه لقمه حلال و نوع تربیتی بود که سرنوشت او را رقم زد.
علی، از همان اوایل کودکی، عشق وعلاقه فراوانی به شرکت در روضهها و مراسم مذهبی ازخود نشان میداد و از آنجایی که پدر و مادر بزرگوارش، خود در خانواده ای سنتی و معتقد به دین، و مذهب پویای شیعه تربیت شده بودند از بردن علی به مراسمات مذهبی دریغ نمیورزیدند. و این حرکت باعث میشد او بیش از پیش به روضهها ومراسمات مذهبی علاقمند شود. لذا با همین اندیشه وتفکر که معمولا سفارش پیشوایان دین ماست رشد کرد و تربیت یافت.
وی همزمان تحصیلات ابتدایی، راهنمایی ومتوسطه را با موفقیت در شهر ری به پایان رسانید و سپس در رشته کامپیوتر در دانشگاه پذیرفته شد. همه این اتفاقات در کنار فعالیت های بی وقفه او در زمینه خدمت به اهل بیت عصمت وطهارت علیهمالسلام اتفاق میافتاد.
ایشان بهترین مامن و ماوای خود را هیئتها، و عشق ورزیدن به شهدای بزرگوار و عشق بسیار بالا به سید الشهدا امام حسین (ع) و اهل بیت او و همچنین مجالس روضه و عزاداری برای اهل بیت به ویژه حضرت زهرای اطهر (س) میدانست.
او هر زمان که در امورات زندگی با مشکلی سخت و دشوار و یا لاینحل برخور میکرد خویشتن و دیگران را به صبر و تحمل و سعه صدر و توسل به سیدالشهدا(ع) و توکل بر خداوند جل جلاله و خواندن زیارت عاشورا دعوت می کرد. معتقد بود زیارت عاشورا هر امر لا ینحلی را حل میکند. مگر آنکه مصلحت خداوند بر چیز دیگری قرار گرفته باشد. زیرا ذات مقدس پروردگار مصلحت ما را درچیز دیگری میداند که این به نفع ماست. ولی اعتقاد به حرکت و تلاش در امور زندگی داشتند و تنبلی را نکوهش میکردند. فردبسیار پرتلاشی بود. یکی از اعتقادات مستحکم او که همیشه ورد زبانش بود این بود که خرج کردن برای امام حسین (ع) برکت زیادی دارد و جایگزینی برای آن نمیتوان پیدا کرد. منظور او از خرج کردن، چند بُعدی و چند وجهی بود. تلاش جسمانی و فیزیولوژیکی، رفتاری، گفتاری، عمل کردن به دستورات قرآن و اهل بیت، خرج کردن مادی و غیره بود.
معتقد بود با عمل و رفتار نیکو میتوان دیگران را جذب امام حسین (ع) کرد.
همچنین اعتقاد داشت که امام حسین خود را هزینه پروردگار سبحان نمودند و ما که خود را مدعی پیروی از حضرت اباعبدالله الحسین میدانیم باید علاوه بر اینکه خود را خرج حسین (ع) کنیم در عمل نیز نشان دهیم که پیرو آن بزرگوار هستیم و با رفتارهای زشت و زننده که مخالف تمام معیارهای انسانی واخلاقی است باعث بی آبرویی حسین (ع) نشویم.
###