🌿یه دیالوگ معروفی بود که می‌گفت: تو از ظرف بیسکوئیت جلوت هم، همیشه اون تیکه‌ای که شکسته رو برمی‌داری. چون فکر می‌کنی لیاقت خوبشو نداری!
مخاطب، این متن رو می‌خونه و تصور می‌کنه در تمام زندگیش همین برخورد رو با خودش داشته. درصورتی که چنین چیزی نیست. به عنوان مثال: اگه یه بشقاب میوه رو پیش ما بذارن، به ترتیب: خیار، سیب، پرتقال و هلو رو می‌خوریم و در نهایت می‌رسیدیم به موز. چون از بقیه خوش طعم‌تره.
در واقع ما عادت داریم لذت‌های زیستن رو به تاخیر بندازیم نه این‌که در خودمون لیاقت خوردن شیرینی‌های کامل رو نبینیم🌿