به وقت ۱۳۹۶/۸/۲
تولد ۶ سالگی دختر قشنگم🥰
سلام🥰
بابت تبریکاتتون خیلی ممنونم.
متاسفانه امسالم با ویروس سختی که گرفتم نتونستم اونجور که باید تولد دخترم برگزار کنم.
تنها کاری که کردم همین کیک بود که دو روز قبل بیماری پختم و خامه کشی کردم.ولی بیمارشدم و باتزیین خیلی ساده و چسبوندن عکس ها توسط دخترجان جمعش کردم. رنگ صورتی کیکم ندید بگیرید،نوشته روی رنگ قرمز بود،تا باز کردم ریختم روی خامه 😲😲 دیدم اینکه صورتیه‌.و خلاصه فقط برای دخترکم که ناراحت حال من بود و ناراحت تولدش، درحد یکی دوساعت با مامان و بابا و خواهرم یک تولد کوچولو گرفتیم،که منم از شدت لرز خواب بودم🥺😤حتی نه بادکنکی،دسری،شامی،نه کلاه تولدی،همین بود و بس😐
🌺مادر كه باشي همه كودكان دنيا برايت مهم مي شوند، غم هيچ كودكي در دنيا را تاب نمي آوري و حتي وقتي كودكي غريبه جلوي پاي تو به زمين مي افتد هول مي شوي، دستش را مي گيري، گرد و خاك از زانوانش مي تكاني و آرامش مي كني.
مادر كه باشي از سر هر چهار راه كه بگذري با چشمانت قد و بالاي كودكان كار را برانداز مي كني، غمي بزرگ دلت را پر مي كند و دنبال راهي مي گردي تا ذره اي هر چند كوچك به اين كودكان بي پناه كمك كني.
مادر كه باشي زمزمه هاي موقع تحويل سال ، آرزوهاي زير لب سالگرد تولد و دعاهاي بعد از نماز همه به فرزندت تعلق دارد و بس.
مادر كه باشي با هر سال كودكي فرزندت كودكي مي كني، سال به سال با او بزرگ مي شوي و دنيا را از ديد او تجربه مي كني، فارغ از اينكه خودت يك انسان بالغي با او قهقهمه كودكانه سر مي دهي و با گريه هاي كودكانه اش اشك مي ريزي.
مادر كه باشي عاشقي، زبان احساست عاشقانه مي شود غمت به غم فرزند و شادي ات به شادي او گره مي خورد.
مادر كه باشي صبور مي شوي آنقدر كه گاهي، خودت به صبر و حوصله اي كه به خرج مي دهي آفرين و دست مريزاد مي گويي.
مادر كه باشي گاهي نمازت مي شكند و شش دانگ حواست مي رود پي گوشه هاي قالي، لبه هاي ميز، كناره در و هر چيزي كه شايد گير كند به پاي كودك نوپايت تا مبادا صداي گريه اش آتش به وجودت بزند.
مادر كه باشي هيچگاه مريض نمي شوي نه اينكه ويروس ها و ميكروب ها حريف بدنت نشوند! نه! آنها همچنان حريف تو هستند اما صورتكي به چهره داري كه بيماري و تب و مريضي ات را پشت آن پنهان مي كني تا مبادا ذره اي دلنگراني فرزندت را بيازارد اما با هر سرفه فرزندت دلت ميريزد كه نكند بيمار شده باشد و اگر بيماري بر او وارد شود بر بالين بيماري فرزند، هر لحظه جان مي دهي .
مادر كه باشي براي رسيدن سالروز تولد فرزندت ثانيه شماري مي كني تا دنيا فراموش نكند روزي را كه فرزندت پا به اين دنيا گذاشت، آنقدر روز شمار زندگي او را ورق مي زني كه سالروز تولد و شمار سال هاي عمر خودت فراموشت مي شود.
مادر كه باشي هميشه سر سفره سير هستي تا فرزندت با دلي سير از پاي سفره بلند شود، همه چيزاهاي خوب را براي فرزندت كه نه براي تكه اي از وجودت مي گذاري تا او بهترين ها را داشته باشد.
مادر كه باشي حرف هاي مشترك فراواني با مادرهاي دنيا داري حتي اگر زبان و لهجه او را نفهمي ساعت ها در كنارش گفت و گو مي كني.
مادر كه باشي اگر شب تا صبح را بيدار مانده باشي يك لبخند كودكانه فرزندت كافي است تا جان دوباره بگيري و از ابتدا آغاز كني.
مادر كه باشي در نگاه فرزندت هيچ گاه ناراحت به نظر نمي رسي نه اينكه غمي در دل نداري نه، علتش اين است كه با مادر شدن ياد مي گيري بازيگر خوبي باشي، صورتك به چهره زني و غم هايت را پشت صورتك پنهان كني.
مادر كه باشي حتي اگر بهشت در دستان تو باشد آن را به زير پا مي افكني تا فرزندت را در آغوش بگيري .
مادر كه باشي مي فهمي مادر بودن يعني چه، مادرت را بهتر مي شناسي، بيشتر درك مي كني و بالاتر از قبل احترام مي گذاري.
مادر كه باشي حرف هاي اين دلنوشته مادرانه برايت آشناست اينها تجربه هر روز توست،
تولد فرشته قشنگ زندگیم برابر بامادر شدنم مبارک🥰
و آرزوی قلبیم،الهی هرکسی آرزوی بچه داره ،حسرت به دل نمونه و خدا بزودی زود مراد دلش بده 🤲بگو آمین