انسان های عجیبی هستند،
انسان های عجیب فوق العاده،
مگر میشود با زخم ما،
یک نفر دیگر دردش بگیرد؟!
مگر میشود با مشکل و گرفتاری های ما،
یک نفر دیگر درگیر شود؟!
مگر میشود با بیماری ما،
یک نفر دیگر بیمار شود؟!
مگر میشود کسی ما را بیشتر از خودش دوست داشته باشد؟!
دارم درباره ی کسانی میگویم که دعاهایشان برآورده میشود.
کسانی که انگار خدا آن ها را جور دیگری دوست دارد.
کسانی که ما را بهتر از خودمان می شناسند.
کسانی که شاید در خوشی هایمان کنارشان نباشیم اما وقتی زندگیمان به بن بست میخورد،
وقتی از همه خسته میشویم،
لحظهای ما را تنها نمیگذارند.
کسانی که خوب بودنشان ترازو ندارد.
انسان های عجیبی هستند.
عجیب عاشق
عجیب مهربان
عجیب با گذشت
مادران را میگویم...
...